W tym okresie nabyta nieruchomość nie może być zbyta ani oddana w posiadanie innym podmiotom. Co prawda, sąd może wyrazić zgodę na ww. czynności, ale tylko jeżeli konieczność ich dokonania wynika z przyczyn losowych, niezależnych od nabywcy. Praktyka pokazuje, iż zjawiskiem dość częstym jest nabywanie gruntów przez dziadków lub rodziców, którzy następnie podupadając na zdrowiu, chcieliby zbyć grunt na rzecz swoich wnuków lub dzieci, względnie wykorzystując swoją zdolność finansową, chcą nabyć grunty docelowo dla swoich zstępnych . Pozornie wydawać mogłoby się, iż w świetle ust. 4 art. 2b Ukur, który wyłącza stosowanie zakazu zbywania nieruchomości i osobistego prowadzenia gospodarstwa przez okres dziesięciu lat w odniesieniu do osób bliskich zbywcy, żaden problem nie istnieje. Niestety wykładnia przepisów Ukur prowadzi do odmiennego wniosku. Zaznaczyć należy, iż obowiązek prowadzenia gospodarstwa i zakaz zbywania nakładany jest na nabywcę nieruchomości, a wyłączenie ich stosowania ma miejsce wyłącznie w przypadku, gdy nabywcą jest osoba bliska zbywcy. Tymczasem wspomniani wyżej rodzice, czy dziadkowie nabywają nieruchomości najczęściej od osób trzecich, nie będących osobami bliskimi w rozumieniu Ukur. Tym samym nie ma w ich przypadku wyłączenia stosowania obowiązku i zakazu.
Szczęśliwie Sąd Najwyższy w najnowszym wyroku wskazał, że takie darowanie nieruchomości rolnej, nawet w krótkim okresie po jej nabyciu od osoby trzeciej, na rzecz osoby bliskiej jest możliwe. Należy w pełni podzielić ustne motywy uzasadnienia sądu, który podkreślił, iż ustawa ma służyć przede wszystkim gospodarstwom rodzinnym, a takich właśnie dotyczy niniejszy kazus.
Czytaj więcej: Grunty rolne: notariusz nie odmówi przekazania ziemi.
